Feyenoord speelt op 25 mei tegen AS Roma voor het eerst sinds twintig jaar een Europese finale. De eerste Europese wedstrijd van de club was in 1961 tegen IFK Göteborg, inclusief een dramatische reis.
Het is volkomen vanzelfsprekend dat Feyenoord met het vliegtuig naar Albanië zal reizen voor de finale van volgende week. Als de spelers van zestig jaar geleden nog actief zouden zijn, had de club echter de trein gepakt.
In 1961 speelde landskampioen Feyenoord zijn allereerste Europacupwedstrijd tegen IFK Göteborg. De ploegen hadden eerder dat jaar al wel tegen elkaar gespeeld, in het Intertoto-toernooi. Feyenoord won toen thuis met 4-1 en uit met 3-6.
Desondanks zag trainer Rune Emmanuelson van IFK Göteborg de confrontatie met Feyenoord vol vertrouwen tegemoet: "We hebben onze beste spelers in dat vakantie-toernooi rust gegeven en men kan aannemen, dat we nu zeker dertig procent sterker zijn." Mooie woorden van de Zweedse trainer, maar zijn club verloor met 3-0. Zo maakte Feyenoord een sterk debuut in de Europa Cup 1.
Een goed resultaat dus, maar volgens dagblad Tubantia "verliep de terugreis desondanks in mineurstemming". Een beetje pech hadden de Feyenoorders dan ook wel. ‘Het elftal en zijn begeleiders stapten om elf uur te Göteborg in het vliegtuig voor de thuisreis, doch is in de Deense stad Aalborg gestrand. Het vliegtuig, een Dakota van de Rotterdamse Luchtvaart Expeditie Maatschappij, kreeg toen men al één dik uur op weg was, motorstoring.’
Gezagvoerder Beek, een Noorse piloot die de Scandinavische vliegroutes op zijn duimpje kende, besloot terug te keren naar het vliegveldje van Aalborg. Daar was bijna al het personeel al naar huis. Slechts één man was aanwezig om het vliegtuig binnen te loodsen.
In de loods volgde een uitgebreide analyse. "Motorproeven wezen uit dat het euvel midden in de nacht niet meteen verholpen kon worden. Dat betekende wachten in de koude kale lokalen van het kleine luchthaventje". Na uitgebreid telefoneren, werd besloten te wachten op een mecanicien, die uit Kopenhagen moest komen.
Feyenoord werd ondertussen ondergebracht in een lokaal hotel, de zeven meegereisde Nederlandse journalisten kwamen terecht in het zeemanshuis van Aalborg. De volgende dag was het vliegtuig weer gerepareerd. Maar er werd wel het een ander duidelijk over de populariteit van het vliegen onder de spelers. Al op de heenreis was er door diverse spelers een opstand ontketend, en werden er ‘dure eden gezworen nooit meer ineen vliegtuig te stappen’.
Na de noodlanding in Aalborg hadden die spelers weer volop reden om over hun vliegangst te vertellen. Frans Bouwmeester, Coen Moulijn, Cor Veldhoen, Mosje Temming en op den duur bijna het hele elftal, kwam er rond voor uit liever niet in het buitenland te spelen, als er gevlogen moest worden. Ze wilden ouderwets met de trein reizen.
Daarbij kregen ze de steun van trainer Frans Fuchs. "Zo veel Feijenoorders hebben last van luchtziekte en vliegangst, die aan de conditie geen goed doen", zo zei hij. "Het duurt op zijn minst 24 uur voor ze weer helemaal de oude zijn, dat is medisch aangetoond", aldus Fuchs, die zelf trouwens ook niet graag vloog.
Feyenoord won vervolgens thuis met 8-2 van de Zweden. In de volgende ronde was Tottenham Hotspur uit Londen de tegenstander. Thuis werd er met 3-1 verloren, dus moest het in Londen gebeuren.
Daar werd het slechts 1-1, Feyenoord kon naar huis. De meesten pakten daarvoor het vliegtuig, behalve Coen Moulijn en Frans Bouwmeester. Zij kozen ervoor om per boot de woelige Noordzee over te steken.
Fotobijschrift: De selectie van Feyenoord voor het toestel van Fairways Rotterdam, onderdeel van de Rotterdamse Luchtvaart Expeditie Maatschappij, voor de reis naar Göteborg. Foto: Ary Groeneveld, Gemeente Rotterdam / (Stadsarchief) CC-0
