Van der Weijden stopte na 163 kilometer op last van de dokter. De resterende 37 kilometer zaten er niet meer in. De media met de NOS als ‘aanvoerder’ (meerdere reportages, een livestream en maandagavond een rechtstreekse uitzending op NPO1) konden er niet genoeg van krijgen. Maarten werd als Koning Keizer Admiraal in het zonnetje gezet. Het leek wel alsof de nieuwe Heiland op aarde was neergedaald. Ik trapte er bijna zelf in. De Volkskrant publiceerde twee brieven onder elkaar met als titels ‘Als hij niet sportman van het jaar wordt, wie dan?’ en ‘Terugkomst Jezus’. Zou Maarten dan toch…? Maar bij lezing bleek het tweede stukje proza niet te gaan over de zwemheld / Zoon van God maar over misbruik in de roomskatholieke kerk. Zo sta je weer met beide benen op de grond.

Rombout Breedveld en Leonie Ton na hun overwinning in de Elfsteden Ultraloop. Foto: Koen de Vries.

In een bijna literaire blog op Facebook schrijft Breedveld onder andere: "De brandweerman, de politieagent en de piloot, als drie musketiers op pad. Een visioen van samen over de finish, wat zou dat mooi zijn. Vriendschap werd gesmeed. Maar vanaf zo’n kilometer of 100 liep ik plots alleen, en na Leeuwarden en Bolsward door een steeds verstilder landschap. Nu, zo vlak voor Workum, kwam de dip. De voorsprong was groot genoeg, ik kon en mocht nu ook wel even wandelen. Het lichaam had het nodig, de geest ook. Gelukkig bleek na 200 meter de pijn tijdens het wandelen groter dan tijdens het rennen, dus was er maar één oplossing, weer in sukkeldraf verder. Al calculerend bleek ik, aftellend naar de finish, weer bijna magisch vooruit te kunnen hobbelen. De sterren leken op één lijn te staan en de goden gunstig gezind vandaag. Nu nog voor de warmte uit finishen…"

'Gezond verslaafd'

Ultralopers zijn mensen met een bijzondere hobby. Maar stapelgek, zoals sommigen zullen opmerken? Integendeel. Een beetje verslaafd? Ja, dat wel maar dan ‘gezond verslaafd’. Ik was het ook ooit, met vrijwel dagelijks 30 km training. Hardlopers functioneren over het algemeen prima in de maatschappij. Ze komen veel minder dan gemiddeld met de geestelijke gezondheidszorg in contact. Breedveld is gezagvoerder bij de KLM. Mevrouw Ton werkt bij het Erasmus Medisch Centrum. En de winnaar heeft het over de brandweer- en politieman. Gewoon mensen met een baan en een aparte hobby in een wereld waarin je gemakkelijk vrienden maakt. In de media wordt weinig aandacht besteed aan deze atleten. Vreemd eigenlijk, want zij hebben de mooiste verhalen te vertellen. Binnenkort is de 100 km van Winschoten. Een heerlijk evenement. Ik heb het éénmaal mogen meemaken, als – letterlijk – waterdrager voor een vriend die helaas ‘al’ na 70 km moest opgeven op die bloedhete dag.

Spartathlon

Maar dat is nog niets vergeleken met de Spartathlon, een jaarlijks ultralopersfeestje in Griekenland. De wedstrijd tussen Athene en Sparta heeft een lengte van 246 km. Daaraan deed negen jaar op rij ene Luc De Jaeger Braet mee. De 61-jarige Belg, fysiotherapeut van beroep, heeft ze allemaal op tijd, binnen de voorgeschreven 36 uur, uitgelopen. En hij is ook bij zijn tiende eind september weer van de partij. Een ouwe taaie, zou wijlen mijn vader zeggen. Om het nog gekker te maken, er bestaat zelfs een dubbele Spartathlon. De voorlaatste 592 kilometertocht werd gewonnen door een Amerikaanse vrouw. En waargebeurd: een Poolse deelnemer rent van zijn huis naar Athene. Als hij de Spartathlon heeft voltooid, rent hij ook weer naar huis.

De moraal van dit verhaal? De prestatie van Maarten van der Weijden was en is heel bijzonder. Hij heeft, zoals hij zelf zegt, bijna het onmogelijke gepresteerd. En hij heeft toch maar mooi miljoenen binnengezwommen voor het KWF. Het relativerende zit ‘m in het feit dat er in Nederland en wereldwijd heel wat ‘extreme’ sporters zijn die vrijwel geen aandacht krijgen. Wat me wel bezig houdt is de vraag: komt er nog eens zo’n zwemtocht? Niet door Van der Weijden, dat staat wel vast. Maar wat als de huidige buitenwatercracks van dit moment, Ferry Weertman en Sharon van Rouwendaal (beiden olympische kampioenen), het na een aantal intensieve trainingen eens gaan proberen? Ik zou dat graag willen meemaken. Ze zullen veel aandacht krijgen, dat is zeker, maar de hype rondom Maarten was eenmalig.

Foto: Twitter / Robbert de Rijk